Հայրենիք

Հայրենիք

Monday, February 13, 2012

«Վերապրում»

                                                      Գործ` Յովիկ Գըլընճիպաշեան-ի

ՏԻՊԱՐ ՀԱՅԸ

     Մարդկային նկարագիր մը,որ եղած է միշտ փափաքելի եւ յարգուած, հաճելի բոլորին: Նկարագիր մը, որ կը հրապուրէ շուրջիններուն եւ կը քաչալերէ մարդոց ըլլալու հայ իր բուն իմաստով. Այս նկարագիրն է տիպարը:
   Հայ ազքի բոլոր նշանաւոր եւ փայլուն դէմքերը միշտ ալ եղած են տիպար,եւ միշտ ցոլացուցած եւ փոխանձած են իրենց նկարագիրը յաջորդող սերունդներուն, գրականութեան, արուեստի եւ մշակոյթի ընդմէջէն, հիմնական նպատակ ունենալով,կերտել տիպար հայը:
  Այսուհետեւ, ի յայտ կուգայ թէ ներկայիս, նոր սերունդը շեղած է այլեւս այդ նկարագրէն ըլլալով թերի իր ազգային պարտականութիւններուն նկատմամբ, եւ շատ անգամ թերանալով հայկական տաղավարներէն ցուլուելով օտար մշակոյթներու մէջ եւ յատկապէս արժէզրկելով հայկականը, գաջալերել թրքականը, ի շահ թշնամիին:
Այսօր մենք կը տեսնենք հայորդիներ, որոնք կ'ուղղուին դէպի թուրքիայ, առեւտուրի նպատակով, եւ սկսած են վաճառել թրքական արտադրութիւններ, թշնամի երկրի տնտեսութեան  յասույթ ապահովելով. անտեսելով հայկականը, որ առաջին յերդին  պատուականը պէտք է ըլլայ :
Յաճախ այս հարցումը միտքս կը պղտորէ թէ ինչո՞ւ համար հայը օտարին աչքին պիտի թուի իբրեւ անպարկեշտ եւ թերի նկարագրի տէր ազք.
Այսպէս՞ թելադրած են մեզի մեր պապերը,այսպէս՞ կը սորվեցնէ մեզ Մեսրոպեան դաստիարակչութիւնը, կամ մեր նկարաքիրը որքանո՞վ կը նմանի քաչն Վարդան Մամիկոնեանին:
Վստահ եմ ամէն մէկ հայի սրտին մէջ պահուած են, արիւնին մէջ լուծուած են տիպար ըլլալու ոգին. Սակայն մոռցած են այդ մէկը եւ հիմա կ'ուզեն այսպէս ըսած ապտակ մը որպեսզի վերյիշեն հայկական ինքնութիւնն ու հայու անկեղծ ոգին:
Չափազանց կարեւոր է որ, հայ մը կառչած մնայ իր ազքայնութեան, նամանաւանդ այսօր. որովհետեւ մենք սփիւրքահայերս կը գտնուինք օտար շրջանակներու մէջ, որով շատ դիւրին կը դառնայ ազգային արռժէքներու կորուստը.
Մենք, հայերս ենք որ պիտի ըլլանք տիպար,որմով պիտի զարմացնենք եւ հրապուրենք ամբողջ աշխարհը մեր ինքնատիպ նկարագրով:
                                                                                      Յովիկ Գըլընճիպաշեան